Τι είναι κήλη, που οφείλεται και ποια τα συμπτώματά της;
Κήλη ονομάζεται η προβολή και πρόπτωση ενός σπλάχνου, ή συνηθέστερα, μέρος αυτού εκτός της ανατομικής θέσης του, μέσω ενός φυσιολογικού ή παθολογικού στομίου.
Μ’ άλλα λόγια η κήλη αποτελεί ένα σοβαρό ανατομικό πρόβλημα μίας περιοχής του σώματος, όπου το τοίχωμα που περιβάλλει ένα σπλάχνο εξασθενεί ή διασπάται μ’ αποτέλεσμα την προβολή του σπλάχνου αυτού προς τα έξω ή σ’ ένα γειτονικό χώρο.
Γενικά κήλη μπορεί να παρουσιαστεί οπουδήποτε και ν’ αφορά οποιοδήποτε σπλάχνο:
- Συνήθως η κήλη αφορά ένα ενδοκοιλιακό όργανο, συνήθως έντερο, το οποίο προπίπτει προς τα έξω λόγω εξασθένισης του κοιλιακού τοιχώματος.
- Μπορεί όμως η πρόπτωση ενδοκοιλιακού οργάνου να γίνεται προς άλλη κοιλότητα πχ προς τον θώρακα λόγω εξασθένισης του διαφράγματος.
- Σπανιότερα αφορά πρόπτωση άλλων οργάνων εκτός της κοιλιάς (πχ νωτιαίου μυελού ή περιβλημάτων αυτού όπως είναι οι μήνιγγες) προς τα έξω (μηνιγγο-μυελοκήλη)
Τι είναι κήλη του κοιλιακού τοιχώματος και τι κινδύνους μπορεί να προκαλέσει!
Οι σημαντικότεροι παράγοντες, που μόνοι ή σε συνδυασμό μεταξύ τους, ευνοούν τη δημιουργία κήλης είναι:
- Συγγενής προδιάθεση (εκ γενετής)
- Διαταραχή στον μεταβολισμό του κολλαγόνου (προχωρημένη ηλικία, υποσιτισμός, κακή διατροφή)
- Αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό της κοιλιάς λόγω παχυσαρκίας, χρόνιου βήχα, δυσκοιλιότητας, δυσκολίας στην ούρηση (συνήθως σε άνδρες με αποφρακτική ούρηση λόγω υπερπλασίας του προστάτη), πολλαπλών τοκετών, βαριάς χειρωνακτικής εργασίας που απαιτούν την συχνή άρση βάρους
- Τραύματα ή εγχειρητικές τομές (λόγω εξασθένησης του κοιλιακού τοιχώματος κατά μήκος των ουλών και της διαταραχής της νευρώσεως σε γειτονική με το τραύμα περιοχή)
Οι συνηθισμένες περιοχές που εμφανίζονται κήλες
Οι συνηθισμένες περιοχές που εμφανίζονται κήλες είναι:
- στους βουβώνες (βουβωνοκήλη)
- στον ομφαλό (ομφαλοκήλη) και
- στην περιοχή προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιά (μετεγχειρητική κοιλιοκήλη)
- στο επιγάστριο
Μία κήλη αναγνωρίζεται συνήθως εύκολα από τον ίδιο τον πάσχοντα. Μπορεί:
- να ψηλαφήσει ή να δει να προβάλει κάποιο εξόγκωμα (προπέτεια) κάτω από το δέρμα. Η προπέτεια αρχικά είναι ανατασσόμενη και υποχωρεί (δηλαδή μπαίνει μέσα πάλι στην κοιλιά) όταν ο ασθενής ξαπλώνει ή πιέζει το σημείο.
- να αισθανθεί πόνο όταν σηκώνει βαριά αντικείμενα, όταν βήχει ή κάποιο τράβηγμα κατά την ούρηση, την αφόδευση, όταν στέκεται όρθιος ή κάθεται για πολλή ώρα
Ο πόνος μπορεί να είναι:
- οξύς και άμεσος αλλά στιγμιαίος, που προκαλείται από απότομη κίνηση ή σήκωμα βάρους
- υπόκωφος πόνος, που γίνεται εντονότερος με την άρση βάρους, το βήχα ή μετά από πολύωρη ορθοστασία και ο οποίος χειροτερεύει προς το τέλος της ημέρας
- έντονος, οξύς και επίμονος που ενδέχεται να προκαλείται από περίσφιξη, η οποία χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης ώστε να αποφευχθεί η ισχαιμία και η νέκρωση του εντέρου. Σ’ αυτή την περίπτωση είναι επιβεβλημένη η άμεση επικοινωνία του ασθενή με τον γιατρό του, διότι οποιαδήποτε καθυστέρηση μπορεί να απειλήσει ακόμη τη ζωή του.
Γενικά για την βουβωνοκήλη
Η βουβωνοκήλη είναι η συχνότερη μορφή κήλης και ιδιαίτερα στους άνδρες.
Οφείλεται στην πρόπτωση κάποιας εντερικής έλικας ή άλλου ενδοκοιλιακού οργάνου:
- διαμέσου του έσω στομίου του βουβωνικού πόρου (λοξές βουβωνοκήλες), η οποία σε παραμελημένες καταστάσεις καταλήγει να δημιουργήσει οσχεοκήλη
- σπανιότερα από κοντινό στο έσω στόμιο σημείο (ευθείες βουβωνοκήλες)
- ακόμη σπανιότερα μπορεί να συνυπάρχουν και λοξή και ευθεία βουβωνοκήλη (κήλη δίκην παντελονιού)
Η διαφορά μεταξύ λοξής και ευθείας βουβωνοκήλης
Περίπου το 9% των ασθενών εμφανίζουν αμφοτερόπλευρη (δεξιά και αριστερή) βουβωνοκήλη.
Ορισμένες φορές η κήλη είναι ασυμπτωματική και διαγιγνώσκεται εντελώς τυχαία κατά την κλινική εξέταση από τον χειρουργό και άλλοτε εμφανίζει ήπιο πόνο ή/και διόγκωση της περιοχής. Εάν όμως η κήλη παρουσιάσει επιπλοκή (περίσφιξη ή φλεγμονή) τότε η κλινική εικόνα επιδεινώνεται με έντονο πόνο, μερικές φορές με πυρετό, και μπορεί να καταλήξει σε νέκρωση του εντέρου.
Η οριστική αντιμετώπισή της βουβωνοκήλης, όπως και όλων των μορφών κήλης του κοιλιακού τοιχώματος, γίνεται χειρουργικά, αφού δεν υπάρχουν συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας. Προσωρινή χρήση κηλεπιδέσμου συνιστάται μόνο σε περιπτώσεις που επιβάλλεται η καθυστέρηση της χειρουργικής αντιμετώπισης, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος σχηματισμού ουλώδους ιστού γύρω από την κήλη, ο οποίος καθιστά δυσκολότερη την μετέπειτα χειρουργική αντιμετώπιση.
Η χειρουργική θεραπεία λοιπόν στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης είναι μονόδρομος! Ακόμη και μικρού μεγέθους κήλες μ’ ελάχιστα ή και καθόλου συμπτώματα, απαιτούν χειρουργική θεραπεία γιατί ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών είναι άμεσος και οι ίδιες οι επιπλοκές μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια την ζωή του ασθενή.
Γενικά για την θεραπευτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης
Η λογική της χειρουργικής αντιμετώπισης της βουβωνοκήλης βασίζεται στην ενίσχυση των κοιλιακών τοιχωμάτων, κατά τέτοιο τρόπο ώστε η κήλη όχι μόνο να διορθωθεί, αλλά και να μην ξαναεμφανιστεί.
Λογική χειρουργικής αντιμετώπισης βουβωνοκήλης
Αν και υπάρχουν πολλές, και μερικές φορές αντικρουόμενες, χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση της βουβωνοκήλης όλες οι τεχνικές συγκλίνουν σ’ ορισμένες αδιαμφισβήτητες, βασικές αρχές, οι οποίες έχουν αποδειχθεί επιστημονικά:
- όλες οι τεχνικές με τη χρησιμοποίηση μόνο ραμμάτων παρουσιάζουν μεγάλο ποσοστό υποτροπής
- οι τεχνικές με χρήση πλέγματος έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες υποτροπής της κήλης
- η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης με πλέγμα, αποτελεί την καλύτερη επιλογή, ιδιαίτερα σε υποτροπή βουβωνοκήλης ή όταν πρέπει να διορθωθούν αμφοτερόπλευρες βουβωνοκήλες
- η λαπαροσκοπική ή/και ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης μπορεί να συνδυασθεί άριστα και με λαπαροσκοπικές ή /και ρομποτικές επεμβάσεις στον προστάτη
Την τεχνική αυτήν την χρησιμοποιώ από 2003 σε συνδυασμό κυρίως με την λαπαροσκοπική-εξωπεριτοναϊκή ριζική προστατεκτομή με μεγάλη επιτυχία και ελάχιστο ποσοστό υποτροπής (μικρότερο του 1%) αλλά προπάντων με απόλυτη ικανοποίηση από τους ασθενείς.
Η εξωπεριτοναϊκή αποκατάσταση (TEP) της βουβωνοκήλης αποτελεί την πλέον συνήθη και διαδεδομένη επέμβαση, διότι εκτελείται εξωπεριτοναϊκά, έξω δηλαδή από την κοιλιά, και κάτω από τους μύες, και συγκεκριμένα ανάμεσα στους μύες και στο περιτόναιο και γι’ αυτό έχει λιγότερες κακώσεις και γρηγορότερη ανάρρωση.
Λογική λαπαροσκοπικής αποκατάστασης βουβωνοκήλης με πλέγμα
Τοποθετείται πλέγμα με ειδική τεχνική χωρίς να καθηλώνεται με ράμματα ή κλιπ παραμένοντας στην πλέον ανατομική θέση για τον οργανισμό. Το μειονέκτημα της καθήλωσης του πλέγματος με ράμματα ή κλιπ είναι η πιθανότητα τραυματισμού νεύρων που οδηγούν σε βασανιστικές μετεγχειρητικές νευραλγίες.
Ποια τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής και ρομποτικής αντιμετώπισης της βουβωνοκήλης;
Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης βουβωνοκήλης συγκριτικά με την ανοιχτή επέμβαση είναι:
- καλύτερη ορατότητα και εικόνα των εσωτερικών οργάνων του ασθενούς με μεγέθυνση 10-15 φορές
- παντελώς αναίμακτη επέμβαση, αφού δεν απαιτείται χειρουργική τομή και τραυματική διάνοιξη των ιστών
- τοποθετείται πάντα πλέγμα
- ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικών πόνων
- περιορισμός της νοσηλείας στο νοσοκομείο σε λίγες μόνο ώρες, έως το πολύ μία ημέρα
- ταχύτερη ανάρρωση: ο χειρουργημένος μπορεί να περπατήσει και να καθίσει την ίδια ημέρα, ενώ η επιστροφή στην εργασία και στις καθημερινές δραστηριότητες γίνεται άμεσα
- μείωση του κινδύνου δημιουργίας φλεγμονών ή μετεγχειρητικών λοιμώξεων
- καλύτερο κοσμητικό αποτέλεσμα με 3 μικροσκοπικές οπές μικρότερες του ενός εκατοστού όπου μετά από λίγες εβδομάδες όλα τα σημάδια της λαπαροσκοπικής επέμβασης εξαφανίζονται πλήρως
- δυνατότητα να αποκατασταθούν αμφοτερόπλευρες βουβωνοκήλες με τις ίδιες τομές
- ιδανική δυνατότητα για αποκατάσταση υποτροπής βουβωνοκήλης μετά από προηγηθείσα ανοιχτή εγχείρηση
- ιδανική δυνατότητα για ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος των αθλητών (επιτυχή αντιμετώπιση συνδρόμου “κοιλιακών – προσαγωγών”)
Η ρομποτική χειρουργική έχει εκτός από τα παραπάνω πλεονεκτήματα επιπλέον και τα εξής οφέλη για τον ασθενή:
- τρισδιάστατη όραση
- μεγαλύτερη ακρίβεια και ευλυγισία των λαπαροσκοπικών κινήσεων
Τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής προσέγγισης αναλύονται εκτενέστερα παρακάτω.
Γενικά για την da Vinci αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης
Χάρις στην αλματώδη ανάπτυξη της χειρουργικής τεχνολογίας είναι δυνατή η ευρεία εφαρμογή και προσφορά της ελάχιστα επεμβατικής προοπτικής για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης – την da Vinci αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης με πλέγμα.
Είναι πια πραγματικότητα μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις να εκτελούνται μέσω μικρών οπών. Η διαφορά ανάμεσα στη ανοιχτή και ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης. Ανώδυνη και ελάχιστα τραυματική προσέγγιση!
Είναι πια πραγματικότητα μεγάλες και πολύπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις να εκτελούνται μέσω μικρών οπών (μικροσκοπικών τομών). Έτσι εξασφαλίζονται τα πλεονεκτήματα της οριστικής και πλήρους θεραπείας με την δυνατότητα για ελάχιστα τραυματική επέμβαση που εξασφαλίζει:
- σημαντικά λιγότερο πόνο
- συντομότερη παραμονή στο νοσοκομείο
- γρηγορότερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες καθώς και
- το σπουδαιότερο την δυνατότητα για καλύτερα κλινικά αποτελέσματα
Η χειρουργική εργασία στην κλίμακα του χιλιοστού κάνει την διαφορά. Πρόκειται για μικροχειρουργική!
Στην θεραπεία της βουβωνοκήλης η χειρουργική εργασία στην κλίμακα του χιλιοστού κάνει την διαφορά. Πρόκειται για μικροχειρουργική. Η πλήρη ανάταξη του περιεχομένου της κήλης με την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματα με τοποθέτηση πλέγματος απαιτεί ιδιαίτερη ακρίβεια και “μαστοριά” στους χειρισμούς των ρομποτικών εργαλείων.
Η τρισδιάστατη όραση από την μία μεριά και η ελευθερία των κινήσεων από την άλλη, που επιτρέπουν να χειρουργούμε σαν να βρίσκονται τα χέρια του χειρουργού μέσα στο σώμα του ασθενούς, παρέχουν μεγαλύτερη ακρίβεια και ασφάλεια στην εκτέλεση δύσκολων επεμβάσεων όπως η αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης με πλέγμα. | Τα ρομποτικά εργαλεία μοιάζουν και κινούνται σαν το ανθρώπινο χέρι. Eνώ έχουν διάμετρο μόνο 8 χιλιοστά μπορούν να εκτελούν όχι μόνο τις ίδιες κινήσεις με τον ίδιο βαθμό ελευθερίας και ακρίβειας αλλά και περισσότερες κινήσες με πολύ μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας. |
Η ακρίβεια των χειρισμών, η δυνατότητα να υπάρχουν μέσα στην κλειστή κοιλιά του ασθενούς δύο μικροσκοπικά χεράκια που εκτελούν με την ίδια και μεγαλύτερη ευλυγισία και ελευθερία τις κινήσεις του ανθρώπινου καρπού, η μεγεθυμένη κατά 10-15 φορές όραση, η τρισδιάστατη εικόνα και ο έλεγχος που παρέχει το ρομποτικό σύστημα da Vinci συμβάλει στην ανάταξη της κήλης, ενισχύοντας ταυτόχρονα το κοιλιακό τοίχωμα, και εξαφανίζοντας ή περιορίζοντας σημαντικά τα ενοχλητικά συμπτώματα που προκαλούσε η βουβωνοκήλη. Σχετικά με την πλήρη αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης και την αποφυγή οποιασδήποτε επανεμφάνισής της, η da Vinci αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης εμφανίζει παρόμοια αποτελέσματα σε σύγκριση με την παραδοσιακή λαπαροσκοπική θεραπεία. Οι ασθενείς με βουβωνοκήλη που υποβάλλονται σε ρομποτική/λαπαροσκοπική θεραπεία ανησυχούν επίσης για την αποτροπή οποιασδήποτε νευραλγίας από τον εγκλωβισμό νεύρων από τα κλιπ που χρησιμοποιούνται για την καθήλωση του πλέγματος καθώς και για την διάρκεια, την μακροβιότητα του αποτελέσματος. Όλες οι μέχρι τώρα μεγάλες μελέτες δείχνουν ότι η da Vinci αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης παρουσιάζει συγκρίσιμα αποτελέσματα με το παραδοσιακό λαπαροσκοπικό-εξωπεριτοναϊκό χειρουργείο αναφορικά με την μακροβιότητα του αποτελέσματος και την αποφυγής της μετεγχειρητικής νευραλγίας. Είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί ότι η επέμβαση με το da Vinci δεν εκτελείται από το ρομπότ αλλά ο χειρουργός έχει πάντα τον απόλυτο έλεγχο κάθε χειρουργικού βήματος με την βοήθεια της ρομποτικής χειρουργικής πλατφόρμας.
Πως εκτελείται η da Vinci αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Υπό γενική νάρκωση.
Λαπαροσκοπικά, χωρίς να απαιτείται η διάνοιξη του κοιλιακού τοιχώματος και εξωπεριτοναϊκά δηλαδή στην περιοχή της ελάσσονος πυέλου και εκτός του ενδοκοιλιακού χώρου. Ένα διατατικό μπαλόνι φροντίζει για την απώθηση του περιτοναίου και του περιεχομένου του (έντερο) και την δημιουργία ενός τεχνητού κοίλου χώρου εκτός περιτοναίου στην κάτω κοιλία ανοίγοντας έτσι τον δρόμο προς τον προστάτη. Χάριν σ’ αυτή την εξωπεριτοναϊκή τεχνική παρακάμπτονται τελείως τα ενδοκοιλιακά όργανα και ο κίνδυνος τραυματισμού τους είναι ανύπαρκτος.
Τρεις μικρές οπές μικρότερες του ενός εκατοστού πραγματοποιούνται στην κάτω κοιλιά μέσα από τις οποίες περνούν ειδικοί σωληνίσκοι (τα λεγόμενα τροκάρ) οι οποίες επιτρέπουν την ταχεία είσοδο και έξοδο των λαπαροσκοπικών και ρομποτικών εργαλείων στο εσωτερικό της κοιλιάς του ασθενή.
Για την εξασφάλιση ικανού χώρου εργασίας ο εξωπεριτοναϊκός χώρος παραμένει διατεταμένος με την συνεχή εισροή ενός αδρανούς αερίου (διοξειδίου του άνθρακα, CO2) που εισάγεται με χαμηλή πίεση και ροή μέσα από μία από τις οπές που δημιουργούνται. Το αέριο αυτό εκκενώνεται από την κοιλιά στο τέλος του χειρουργείου.
Μία κάμερα δίνει την δυνατότητα στους χειρουργούς να παρατηρούν το χειρουργικό πεδίο σε μία οθόνη με μία μεγέθυνση 10 έως 15 φορές μεγαλύτερη του φυσιολογικού. Έτσι μπορεί να εκτελεστεί η επέμβαση με μεγάλη ακρίβεια, καθαρότητα και με ελάχιστο τραυματισμό των ευαίσθητων οργάνων.
Ρομποτικά, με την βοήθεια του ρομποτικού συστήματος da Vinci, όπου ο χειρουργός χειρίζεται 3 πολύ-αρθρωτά όργανα για να φέρει σε πέρας με ακρίβεια, λεπτότητα και σταθερότατο δύσκολο έργο του διαχωρισμού των ιστών, της αιμόστασης, της κοπής και συρραφής με την ίδια και ανώτερη δεξιότητα από εκείνη του ανθρώπινου καρπού.
Πολύ-αρθρωτά ρομποτικά εργαλεία επιτρέπουν στον Χειρουργό μέσα στο σώμα του ασθενή με την ίδια ικανότητα σαν να έχει δύο μικροσκοπικά ανθρώπινα χέρια. Επιπλέον ο χειρουργός ελέγχει μία στερεοσκοπική οπτική που συνδέεται μία υψηλής ευκρίνειας κάμερα η οποία εξασφαλίζει μία τρισδιάστατη υψηλής ευκρίνειας (High Definition, HD) όραση της εσωτερικής ανατομίας του ασθενή. Ένας έμπειρος χειρουργός λειτουργεί σαν βοηθός και στέκεται δίπλα στο χειρουργικό τραπέζι βοηθώντας τον ρομποτικό χειρουργό κρατώντας ανοιχτό το χειρουργικό πεδίο, αναρροφώντας και καθαρίζοντας, χρησιμοποιώντας όργανα που εισέρχονται μέσα από τα δύο βοηθητικά τροκάρ. Το ρομποτικό σύστημα da Vinci προσαρμόζεται στα τροκάρ πριν την έναρξη της επέμβασης. Με τον ρομποτικό χειρουργό να κάθεται μόλις ελάχιστα μέτρα δίπλα από το χειρουργικό τραπέζι στην χειρουργική κονσόλα, τα ρομποτικά όργανα ελέγχονται από τον χειρουργό σε πραγματικό χρόνο με υψηλή ακρίβεια κλιμακωτής κίνησης.
Πολυ-αρθρωτά ρομποτικά εργαλεία επιτρέπουν στον Χειρουργό να χειρουργεί μέσα στο σώμα του ασθενή με την ίδια ικανότητα σαν να έχει δύο μικροσκοπικά ανθρώπινα χέρια.
Ο σάκος της βουβωνοκήλης παρασκευάζεται και απελευθερώνεται από τους γύρω ιστούς και όργανα. Ο σκοπός είναι ν’ αναταθεί πλήρως το περιεχόμενο της βουβωνοκήλης και να “επιστρέψει” στο εσωτερικό της κοιλιάς χωρίς τραυματισμό των γειτονικών οργάνων. Κατόπιν ενισχύεται το κοιλιακό τοίχωμα και κλείνεται το στόμιο της βουβωνοκήλης τοποθετώντας ένα πλέγμα, το οποίο σαν δίχτυ στερεώνει το αδύνατο κοιλιακό τοίχωμα και ταυτόχρονα εμποδίζει την εκ νέου πρόπτωση των ενδοκοιλιακών οργάνων. Για να αποφευχθεί ο τραυματισμός νεύρων τα πλέγμα δεν καθηλώνεται με κλιπ, τα οποία μπορεί να “πιάσουν κατά λάθος” νευρικές ίνες, αλλά διαμορφώνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να παραμένει από μόνο του στην θέση του, χωρίς να χαλαρώνει. Επιπλέον μετά την αφαίρεση του αερίου, το περιτόναιο πέφτει πάνω στο πλέγμα και το διατηρεί στην θέση του.
Σχηματική εικόνα της διάταξης της χειρουργικής αίθουσας για την ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης
Συνήθως δεν χρειάζεται να τοποθετηθεί παροχέτευση στην περιοχή της επέμβασης ούτε καθετήρας στην ουροδόχο κύστη. Οι οπές των τροκάρ συρράπτονται χρησιμοποιώντας τεχνικές πλαστικής χειρουργικής για ελαχιστοποίηση των ουλών. Τα σημάδια της επέμβασης απορροφούνται ταχύτατα και ένα μήνα μετά φαίνονται μόνο ελάχιστα.
Αν και ο χειρουργικός χρόνος διαφέρει από ασθενή σε ασθενή, ο μέσος όρος χειρουργικού χρόνου κυμαίνεται από 45 λεπτά έως 1,5 ώρα ανάλογα αν διενεργηθεί επέμβαση από την μία ή και από τις δύο πλευρές.
Ποιες άλλες κήλες μπορεί να αντιμετωπισθούν ρομποτικά;
Ρομποτικά να αντιμετωπισθούν και άλλες μορφές κηλών όπως πχ η μετεγχειρητική κήλη, επιγαστρική κήλη, μηροκήλη και η κήλη των αθλητών. Αναλυτικά το τι είναι αυτές οι κήλες δείτε παρακάτω στις Συχνές Ερωτήσεις-Απαντήσεις (Frequently Asked Questions, FAQs).
Σχηματικές διαφάνειες da Vinci αντιμετώπισης βουβωνοκήλης
Η παρακάτω παρουσίαση διαφανειών είναι μία σειρά σχηματικών εικόνων που βοηθούν τον ασθενή να κατανοήσει καλύτερα τα χειρουργικά βήματα της ρομποτικής αντιμετώπισης της βουβωνοκήλης.
Βίντεο da Vinci αντιμετώπισης βουβωνοκήλης
Το παρακάτω είναι μία σειρά βίντεο για να βοηθήσουν τον ασθενή με μία σύντομη ματιά να κατανοήσει τα χειρουργικά βήματα της da Vinci αποκατάστασης της βουβωνοκήλης.
(Προειδοποίηση: Το βίντεο περιλαμβάνει ζωντανά στιγμιότυπα μίας πραγματικής ρομποτικής επέμβασης που ορισμένοι θεατές μπορεί να δυσκολευτούν να παρακολουθήσουν).
Δείτε το video
Πιθανοί κίνδυνοι και επιπλοκές
Όπως με κάθε μεγάλο χειρουργείο, οι επιπλοκές, αν και πολύ σπάνιες, μπορεί να συμβούν και με την ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης. Η πιθανότητα των επιπλοκών εξαρτάται κυρίως από την εμπειρία του χειρουργού και την προηγούμενη κατάσταση του ασθενούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία της διεθνούς βιβλιογραφίας, αλλά και με βάση τα στατιστικά που προκύπτουν από την προσωπική μου εμπειρία σε περισσότερες από 200 λαπαροσκοπικές και ρομποτικές επεμβάσεις, όπου έγινε αποκατάσταση της βουβωνοκήλης, δεν παρουσιάστηκε καμία μετεγχειρητική επιπλοκή σε ποσοστό μεγαλύτερο και από 99% αυτών των επεμβάσεων.
Οι πιθανοί κίνδυνοι και επιπλοκές περιλαμβάνουν:
- Αιμορραγία: Η απώλεια αίματος κατά την διάρκεια της ρομποτικής επέμβασης είναι λιγότερη από 50ml και η ανάγκη για μετάγγιση αίματος μικρότερη από 0.5% των περιπτώσεων.
- Λοιμώξεις: Με την χρήση των ενδοφλέβιων αντιβιοτικών ο κίνδυνος λοιμώξεων είναι εξαιρετικά σπάνιος. Σε περίπτωση που εμφανισθούν συμπτώματα λοίμωξης (πυρετός, εκροή υγρού από τις οπές του δέρματος, ερυθρότητα των τομών, συχνουρία, πόνος, δυσουρία κτλ) θα πρέπει να ενημερώσετε αμέσως τον γιατρό σας.
- Τραυματισμός γειτονικών οργάνων: Επειδή η ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης εκτελείται υπό συνεχή οπτική παρακολούθηση και μάλιστα μεγεθυμένη 10-15 φορές και τρισδιάστατη και τα ρομποτικά εργαλεία κινούνται μ’ εξαιρετική ακρίβεια χιλιοστού ο κίνδυνος ανεπιθύμητου τραυματισμού ενός γειτονικού οργάνου είναι πολύ περιορισμένος. Επίσης δεν χρησιμοποιούμε μεταλλικά κλιπ για την καθήλωση του πλέγματος οπότε ο κίνδυνος κάκωσης νεύρων είναι ανύπαρκτος. Το παχύ και το λεπτό έντερο, η ουροδόχος κύστης, ο σπερματικός πόρος, οι μύες, τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα είναι σε άμεση γειτονία και ορισμένες φορές σε επαφή με τον σάκο της βουβωνοκήλης και μπορεί να τραυματισθούν με την ίδια ίσως και μικρότερη συχνότητα απ’ ότι στην ανοιχτή επέμβαση, που θεωρείται πιο τραυματική. Προσωρινή νευρική ή μυική βλάβη στα άκρα μπορεί να συμβεί σπάνια και είναι συνήθως αποτέλεσμα της τοποθέτησης του ασθενούς στο χειρουργικό τραπέζι. Εάν τραυματισθεί το διάφραγμα (κοιλότητα του πνεύμονα) ένας λεπτός σωλήνας τοποθετείται στην θωρακική κοιλότητα για να εκκενώνει τον αέρα και τα υγρά γύρω από τον πνεύμονα επιτρέποντας έτσι στον πνεύμονα να ξεδιπλωθεί και να λειτουργεί φυσιολογικά. Σ’ εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μία επέκταση της επέμβασης ή ακόμα και νέα επέμβαση μπορεί να καταστεί αναγκαία για την αντιμετώπιση του τραυματισμού ενός γειτονικού οργάνου.
- Μετατροπή σε συμβατικό λαπαροσκοπικό ή ανοιχτό χειρουργείο: Σ’ εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις όταν παρουσιασθούν επιπλοκές ή δυσκολία στην συνέχεια της ρομποτικής επέμβασης η μετατροπή σε συμβατική λαπαροσκοπική ή ακόμα και σε ανοιχτή επέμβαση είναι αναγκαία. Αυτό συμβαίνει σε ποσοστό μικρότερο από 0,5%. Ενδεικτικά στις τελευταίες 500 ρομποτικές επεμβάσεις διαφόρων μορφών και βαθμών δυσκολίας (προστατεκτομές, νεφρεκτομές, πυελοπλαστικές, κυστεκτομές κτλ) που πραγματοποίησα προσωπικά δεν υπήρξε καμία τέτοια ανάγκη.
- Υποτροπή, επανεμφάνιση δηλαδή της βουβωνοκήλης: Αν και η λαπαροσκοπική και ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης είναι πολύ αποτελεσματική υπάρχει μία μικρή πιθανότητα (λιγότερο από 1% αναφέρεται στην διεθνή βιβλιογραφία) ανάλογα με την εμπειρία του χειρουργού και την βαρύτητα της βουβωνοκήλης να εμφανισθεί ξανά.
- Επιμένων πόνος: Μία μικρή μειοψηφία ασθενών που υποβλήθηκε σε λαπαροσκοπική ή ρομποτική αντιμετώπιση βουβωνοκήλης μπορεί να εξακολουθήσει να έχει χρόνιο πόνο παρόλο που η βουβωνοκήλη εξαφανίσθηκε μετεγχειρητικά και δεν απεικονίζεται καθόλου στην μετεγχειρητική αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Αυτό οφείλεται σε εγκλωβισμό νεύρων από τα κλιπ. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφεύγουμε την την χρήση μεταλλικών κλιπ και το πλέγμα στερεώνεται με ειδική τεχνική.
Συχνές Ερωτήσεις-Απαντήσεις (Frequently Asked Questions, FAQs)
Ποιος ασθενής είναι υποψήφιος για την ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Η ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης χρησιμοποιείται όπως και η λαπαροσκοπική και η ανοιχτή για την θεραπεία των κηλών της βουβωνικής περιοχής. Οι ασθενείς που είναι υποψήφιοι για την ανοιχτή και/ή την λαπαροσκοπική επέμβαση είναι επίσης κατάλληλοι και για την ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης. Όπως σε πολλά διεθνούς φήμης κέντρα των ΗΠΑ και της Ευρώπης έτσι και στην Ουρολογική Κλινική, την οποία διευθύνω στο Doctors’ Hospital, η ρομποτική προσέγγιση είναι η θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης.
Γενικά η ρομποτική ή/και η λαπαροσκοπική χειρουργική με τοποθέτηση πλέγματος θεωρείται η ιδανικότερη μέθοδος αντιμετώπισης για όλες τις μορφές κηλών του κοιλιακού τοιχώματος σήμερα με ποσοστά επιτυχίας μεγαλύτερα του 99%.
Ποιος ασθενής δεν θεωρείται "καλός" υποψήφιος για την ρομποτική τεχνική;
Όπως και στο ανοιχτό χειρουργείο έτσι και στην ρομποτική τεχνική η δυσκολία της επέμβασης εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργού και το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Ασθενείς με εκτεταμένες επεμβάσεις στην κοιλιά, ακτινοβολία, σοβαρότατες παθήσεις των πνευμόνων ή της καρδιάς, υπερβολική, κακοήθης παχυσαρκία και αιμορραγικές διαθέσεις πιθανόν να μην είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης, ανοιχτή ή λαπαροσκοπική ή ρομποτική. Πρέπει να ληφθεί όμως υπόψιν ότι λόγω της ελαχίστου επεμβατικότητας της ρομποτικής τεχνικής μπορούν να υποβληθούν σε ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης και ασθενείς με σχετικά επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό.
Συνοπτικά, η ρομποτική και λαπαροσκοπική αποκατάσταση είναι ιδανική μέθοδος για κάθε τύπο κήλης, και ιδιαίτερα για:
- Υποτροπή ανοικτής βουβωνοκήλης
- Αμφωτερόπλευρη βουβωνοκήλη
Αναφέρετε μερικά από τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Οι ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης χρησιμοποιούνται αρχικά με την μορφή της λαπαροσκοπικής προσέγγισης από το 1992 και αργότερα με την μορφή της ρομποτικής τεχνικής από το 2000. Οι τεχνικές αυτές προσφέρουν στους ασθενείς σημαντικά οφέλη, όπως πχ:
- Μικρές τομές και ελάχιστες ουλές
- Ελάχιστη απώλεια αίματος (<50mL) και πολύ σπάνια ανάγκη για μετάγγιση (<0.5%
- Σύντομος χρόνος νοσηλείας (1 ημέρα για τους περισσότερους ασθενείς)
- Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος και συνήθως μηδαμινή ανάγκη για μετεγχειρητική αναλγησία
- Σύντομος χρόνος ανάρρωσης και γρήγορη επιστροφή στις φυσιολογικές δραστηριότητες (1-2 εβδομάδες) και στην καθημερινή εργασία (2-3 εβδομάδες)
Ποια τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής σε σύγκριση με την ανοιχτή αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Το κυρίαρχο πλεονέκτημα της ρομποτικής τεχνικής είναι η χρήση υψηλής τεχνολογίας για την ολοκλήρωση της επέμβασης.
Πρώτον, υπάρχει βελτιωμένη όραση με 10-15 φορές μεγέθυνση και μία υψηλής ευκρίνειας εικόνα της εσωτερικής ανατομίας σαν αποτέλεσμα χρήσης μίας εξειδικευμένης στερεοσκοπικής οπτικής, η οποία είναι συνδεδεμένη με μία υψηλής ευκρίνειας κάμερα.
Δεύτερο, ο ρομποτικός ουρολόγος χειρουργεί με πολυαρθρωτά όργανα, διαμέτρου 8 χιλιοστών, τα οποία έχουν την ίδια δεξιότητα όπως ο ανθρώπινος καρπός.
Τρίτον, λόγω της αυξημένης πίεσης από το πνευμοπεριτόναιο αλλά κυρίως λόγω της καλύτερης και πιο ακριβούς χειρουργικής προσέγγισης το χειρουργικό πεδίο δεν είναι αιμορραγικό γεγονός που διευκολύνει ακόμα περισσότερο την ορατότητα.
Τέταρτον, τα ποσοστά ίασης (δηλαδή πλήρους εξάλειψης της βουβωνοκήλης και εξαφάνισης των συμπτωμάτων που προκαλεί) από την μία πλευρά και τα ποσοστά μη-επανεμφάνισης της κήλης και διατήρησης της κινητικής λειτουργίας του ασθενή από την άλλη είναι τα ακριβώς τα ίδια ακόμη και καλύτερα από την ανοιχτή επέμβαση.
Συνοπτικά, λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, η ρομποτική χειρουργική εξασφαλίζει καλύτερη ορατότητα των σημαντικών ιστών που περιβάλλουν τον σάκο της βουβωνοκήλης και επιτρέπουν στον χειρουργό να χειρουργεί με την ίδια δεξιότητα αλλά με μεγαλύτερη ακρίβεια απ’ ότι ένας χειρουργός όταν διενεργεί μία ανοιχτή αποκατάσταση βουβωνοκήλης, ενώ ταυτόχρονα ολοκληρώνει την επέμβαση μέσα από μικρές οπές με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο και προπαντός χωρίς καθόλου απώλεια αίματος.
Υπάρχουν πιθανά μειονεκτήματα στην ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Οι περισσότεροι ασθενείς με βουβωνοκήλη που είναι υποψήφιοι για ανοιχτή επέμβαση είναι επίσης και άριστοι υποψήφιοι για την ρομποτική τεχνική. Αυτή η ελάχιστα επεμβατική και τραυματική προσέγγιση έχει γίνει η στάνταρντ θεραπεία εκλογής για την πλειοψηφία των κηλών της βουβωνικής περιοχής.
Γενικά δεν υπάρχει κανένα μειονέκτημα της ρομποτικής επέμβασης.
Από πότε εκτελείτε ρομποτικές επεμβάσεις στην Ελλάδα;
Από την πρώτη στιγμή που ήρθε το πρώτο ρομποτικό σύστημα στην Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 2006, τότε που επέστρεψα και από την Γερμανία, εκτελώ στην Ελλάδα ρομποτικές επεμβάσεις. Την πρώτη στην Ελλάδα ρομποτική ριζική προστατεκτομή πραγματοποίησα στις 5 Οκτωβρίου του 2006 με απόλυτη επιτυχία. Από τότε μέχρι σήμερα πραγματοποίησα πολλές εκατοντάδες ρομποτικές επεμβάσεις στην Ελλάδα, που αφορούν όλα τα ουρολογικά όργανα (νεφρό, ουροδόχο κύστη, επινεφρίδια κτλ) καλύπτοντας όλο το φάσμα των ρομποτικών ουρολογικών επεμβάσεων.
Με βάσει τα στατιστικά δεδομένα της εταιρείας που εισάγει το ρομποτικό σύστημα da Vinci στην Ελλάδα διαθέτω σήμερα (Σεπτέμβριος 2011) το μεγαλύτερο αριθμό ρομποτικών ουρολογικών επεμβάσεων, με πολύ μεγάλη απόσταση από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες Ουρολόγους.
Πόσο διαρκεί η ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Η ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης διαρκεί περίπου 1 με 1,5 ώρες ανάλογα με το μέγεθος της βουβωνοκήλης, την παρουσία παχυσαρκίας, τις προηγούμενες επεμβάσεις στην κοιλιά (πχ σκωλικοειδεκτομή, προηγούμενη χειρουργική αντιμετώπιση κήλης κτλ), την παρουσία ουλών και άλλους παράγοντες. Σε δύσκολες περιπτώσεις, όπως πχ παχυσαρκία, προηγούμενη επέμβαση για βουβωνοκήλη, αμφοτερόπλευρη βουβωνοκήλη, η διάρκεια της ρομποτικής επέμβασης είναι συντομότερη και από τον χρόνο του ανοιχτού χειρουργείου γιατί παρακάμπτονται οι μεγάλες, επώδυνες και χρονοβόρες τομές. Η διάρκεια της επέμβασης αντανακλά σίγουρα και την εμπειρία του χειρουργού.
Ποια η διαφορά ανάμεσα στην λαπαροσκοπική και ρομποτική προσέγγιση;
Και οι δύο είναι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις και η επιλογή είναι ένα ζήτημα προτίμησης του χειρουργού και του ασθενούς. Ο χειρουργικός χρόνος, η απώλεια αίματος και η παραμονή στο νοσοκομείο είναι τα ίδια ανάμεσα στην καθαρά λαπαροσκοπική και στην ρομποτική τεχνική. Και οι δύο προσεγγίσεις πραγματοποιούνται φουσκώνοντας την κοιλιά με το αδρανές αέριο διοξείδιο του άνθρακα και εισάγοντας στο εσωτερικό της κοιλιάς λαπαροσκοπικούς φακούς συνδεδεμένους σε υψηλής ευκρίνειας κάμερα για να παρατηρούμε τα εσωτερικά όργανα.
Η συμβατική λαπαροσκοπική χειρουργική γίνεται με εργαλεία που τα κρατά απευθείας στα χέρια του ο χειρουργός.
Η ρομποτική όμως χειρουργική εκτελείται χρησιμοποιώντας τρισδιάστατη κάμερα υψηλής ευκρίνειας και ρομποτικά πολυαρθρωτά εργαλεία που επιτρέπουν στον χειρουργό με μεγαλύτερη ακρίβεια και με περισσότερη ευκινησία να χειρίζεται μέσω μίας κονσόλας τα εργαλεία σαν να έχει μέσα στην κλειστή κοιλιά του ασθενούς δύο μικρά χεράκια.
Τι συμβαίνει εάν είναι αναγκαίο να μετατραπεί η ρομποτική επέμβαση σε ανοιχτή ή λαπαροσκοπική;
Αν και εξαιρετικά σπάνιο μετατροπή σε ανοιχτό χειρουργείο μπορεί να είναι απαραίτητη εάν παρουσιαστούν δυσκολίες κατά την παρασκευή του σάκου της βουβωνοκήλης ή εκτεταμένη αιμορραγία κατά την ρομποτική προσέγγιση. Ο κ. Πουλάκης έχει εμπειρία και στο ανοιχτό και στο λαπαροσκοπικό χειρουργείο και γι’ αυτό μπορεί να συνεχίσει χωρίς πρόβλημα το χειρουργείο ανοιχτά ή λαπαροσκοπικά εάν αυτό χρειασθεί.
Ποια είναι τα ποσοστά επιτυχίας της ρομποτικής αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Τα ποσοστά επιτυχίας όσον αφορά την πλήρη εξαφάνιση της βουβωνοκήλης στις μετεγχειρητικές ακτινολογικές εξετάσεις (αξονική ή μαγνητική τομογραφία) είναι ίδια μ’ εκείνα της συμβατικής λαπαροσκοπικής επέμβασης και ξεπερνούν το 99%. Η πρόγνωση για την εξάλειψη των συμπτωμάτων από τις βουβωνοκήλες είναι το ίδιο άριστη όπως και η χειρουργική επιτυχία εξαφάνισης της κήλης.
Ποια προεγχειρητική ετοιμασία απαιτείται;
Για την διενέργεια του προεγχειρητικού ελέγχου δεν απαιτείται νοσηλεία. Ο ασθενής έρχεται νηστικός στο νοσοκομείο το πρωί της ημέρας της ρομποτικής επέμβασης και υποβάλλεται στις κατάλληλες εξετάσεις ανάλογα και την κατάσταση υγείας του. Αν λαμβάνει ασπιρίνη ή άλλα αντιπηκτικά φάρμακα θα πρέπει να τα διακόψει για ένα χρονικό διάστημα πριν την επέμβαση κατόπιν συνεννόησης με το χειρουργό του και ενδεχομένως με τον καρδιολόγο του. Πιθανόν να χρειαστεί και αντικατάσταση των αντιπηκτικών φαρμάκων που λαμβάνονται από το στόμα με άλλα που χορηγούνται σε ενέσιμη μορφή υποδορίως και προκαλούν λιγότερες αιμορραγικές διαθέσεις.
Την προηγουμένη της επέμβασης ο ασθενής θα πρέπει να αποφύγει να φάει ή να πιει οτιδήποτε μετά τα μεσάνυχτα. Καλό είναι να κάνει ένα μπάνιο το προηγούμενο βράδυ ή το πρωί της ίδιας ημέρας της επέμβασης.
Αν έχει προβλήματα δυσκοιλιότητας, ένα κλύσμα ή κάποια ανάλογη προετοιμασία θα πρέπει να γίνει, αφού βεβαίως προηγουμένως συμβουλευθεί τον χειρουργό του.
Ποια η μετεγχειρητική πορεία;
Μετά την ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης ο ασθενής σηκώνεται, κάθεται, περπατά και σιτίζεται το βράδυ κιόλας της ίδιας ημέρας. Αυτό μειώνει τους μυϊκούς πόνους και βοηθά σημαντικά την αναπνευστική και πεπτική λειτουργία. Ο ασθενής εξέρχεται από νοσοκομείο την επομένη της επέμβασης και είναι έτοιμος να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες σε λιγότερο από μία εβδομάδα περίπου. Ένας μετεγχειρητικός έλεγχος με υπερηχογράφημα συνήθως είναι αρκετός και εκτελείται την πρώτη εβδομάδα μετά το χειρουργείο. Σε περίπτωση επιτυχημένης ρομποτικής αντιμετώπισης της βουβωνοκήλης υποχωρούν συνήθως άμεσα και τα συμπτώματα που προκαλεί η πρόπτωση των ενδοκοιλιακών οργάνων.
Γιατί είναι αναγκαία η ρομποτική επέμβαση στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης;
Η επέμβαση είναι αναγκαία γιατί μόνο έτσι μπορούν να προληφθούν οι πιθανές επιπλοκές (οι οποίες μπορούν να θέσουν και σε κίνδυνο ακόμη την ζωή των ασθενών) και να αντιμετωπισθούν με επιτυχία και οριστικά τα ενοχλήματα που προκαλεί η βουβωνοκήλη.
Τι είναι η μετεγχειρητική κοιλιοκήλη;
Η μετεγχειρητική κοιλιοκήλη είναι η δεύτερη σε συχνότητα εμφανίσεως κήλη του κοιλιακού τοιχώματος με ποσοστό 10%-16% μετά τις βουβωνοκήλες. Πρόκειται για κήλη που εμφανίζεται μετά από ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιά. Η πρόπτωση του ενδοκοιλιακού οργάνου γίνεται μέσω της τομής προηγούμενης επέμβασης, κυρίως λόγω ατελούς επούλωσής της ή προοδευτικής εξασθένησής της. Μπορεί να συμβεί μήνες, ακόμη και χρόνια μετά την επέμβαση.
Αναπτύσσονται στο 5% – 20% των ασθενών που υποβάλλονται σε ανοιχτές κοιλιακές εγχειρήσεις.
Τα σημαντικότερα αίτια ανάπτυξης κοιλιοκήλης είναι:
- μεγάλη εγχειρητική τομή
- μόλυνση τραύματος
- κακή εγχειρητική τεχνική
- κακή γενική κατάσταση ασθενούς: μεγάλη ηλικία, παχυσαρκία, συνύπαρξη διαφόρων νοσημάτων (όπως πχ σακχαρώδης διαβήτης, κίρρωση, κακοήθεια, κτλ)
έντονος μετεγχειρητικός βήχας - κακή μετεγχειρητική φροντίδα και προφύλαξη της τομής
Ο κίνδυνος υποτροπής της μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης είναι ιδιαίτερα υψηλός, κυρίως εάν δεν γίνει η ενδεδειγμένη επέμβαση, και ειδικότερα εάν δεν χρησιμοποιηθεί πλέγμα. Η λαπαροσκοπική/ρομποτική αποκατάσταση με χρήση πλέγματος είναι σήμερα η πιο ενδεδειγμένη και αποτελεσματική θεραπεία.
Τι είναι η επιγαστρική κήλη;
Η επιγαστρική κήλη προκαλείται από εξασθένιση των ιστών μεταξύ των μυών που βρίσκονται στη γραμμή στέρνου-ομφαλού, η οποία ονομάζεται λευκή γραμμή. Γι’ αυτό τον λόγο οι επιγαστρικές κήλες ονομάζονται και “κήλες της λευκής γραμμής”.
Εμφανίζεται στο 2-3% του γενικού πληθυσμού και τρεις φορές συχνότερα σε άνδρες.
Υποκατηγορία αποτελεί η “διάσταση των κοιλιακών μυών”, η οποία δεν είναι ρήξη σημείου της λευκής γραμμής, αλλά αποπλάτυνση και γι’ αυτό απαιτεί απλή παρακολούθηση και όχι χειρουργική αντιμετώπιση.
Είναι σημαντικό ο χειρουργός να διαχωρίσει αυτά τα δύο είδη κηλών (“κήλες της λευκής γραμμής” από “διάσταση των κοιλιακών μυών”) γιατί οι κήλες της λευκής γραμμής χειρουργούνται λαπαροσκοπικά/ρομποτικά, ενώ αντίθετα η διάσταση των ορθών κοιλιακών μυών δεν απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση παρά μόνο σ’ εξαιρετικές περιπτώσεις.
Οι επιγαστρικές κήλες προκαλούν ποικίλα συμπτώματα, από τοπική ευαισθησία και πόνο έως ναυτία και τάση για εμετό. Η επιγαστρική κήλη είναι επικίνδυνη μορφή κήλης, συχνής τάσης για περίσφιξη. Η λαπαροσκοπική/ρομποτική αποκατάσταση με χρήση πλέγματος είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία.
Τι είναι η ομφαλοκήλη;
Είναι η διάνοιξη του ομφαλικού δακτυλίου και η πρόπτωση ενδοκοιλιακού σπλάχνου.
Οι γνήσιες ομφαλοκήλες εμφανίζονται συχνότερα σε βρέφη και ουσιαστικά οφείλονται στην ατελή σύγκλειση του ομφαλικού δακτυλίου.
Όταν συμβαίνει γύρω από τον ομφαλό, η κήλη ονομάζεται παρομφαλική και εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες και ιδιαίτερα σε πολύτοκες και παχύσαρκες.
Οι κήλες των ενηλίκων οφείλονται σε προοδευτική, με την πάροδο της ηλικίας, χαλάρωση και άνοιγμα των κοιλιακών τοιχωμάτων γύρω από τον ομφαλό.
Και οι ομφαλοκήλες παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνος περίσφιξης.
Η λαπαροσκοπική/ρομποτική αποκατάσταση της ομφαλοκήλης θεωρείται σήμερα η ιδανική θεραπευτική
Τι είναι η μηροκήλη;
Εμφανίζεται κάτω από τη βουβωνική χώρα, στο ριζομήριο, μια περιοχή μεταξύ κοιλιάς και μηρού και αποτελεί πρόπτωση του σπλάχνου μέσω του μηριαίου δακτυλίου. Η εμφάνισή της είναι σπανιότερη από αυτή της βουβωνοκήλης και απαντάται σε γυναίκες, κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας και πολύτοκες.
Ο κίνδυνο περίσφιξης της μηροκήλης είναι πολύ μεγάλος σε σύγκριση μ’ άλλες μορφές κήλης, γεγονός που συνεπάγεται υψηλό κίνδυνο νέκρωσης του εντέρου.
Εμφανίζονται συνήθως σαν διόγκωση, μ’ ελάχιστα συμπτώματα, κοντά στη μηροβουβωνική πτυχή. Όταν έχουν υποστεί περίσφιξη παρουσιάζουν έντονο πόνο και διόγκωση στην περιοχή ενώ ο κίνδυνος περιτονίτιδας είναι προ των πυλών!
Η εξωπεριτοναϊκή λαπαροσκοπική/ρομποτική αποκατάσταση, όπως και στην βουβωνοκήλη, η οποία γίνεται ανάμεσα στους μύες και στο περιτόνιο, θεωρείται σήμερα η ιδανική θεραπευτική επέμβαση.
Τι είναι η κήλη των αθλητών;
Το “σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών” ή “κήλη των αθλητών” (sportsman’s hernia) εμφανίζεται κυρίως σε επαγγελματίες αθλητές, στην πλειοψηφία άνδρες, και συχνά αποτελεί παράγοντα αποχής ή εγκατάλειψης της καριέρας τους.
Η κήλη των αθλητών (σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών) οφείλεται σε ανωμαλίες του οπισθίου τοιχώματος που προκαλούν βουβωνικό άλγος. Προκαλείται από σταδιακή αποδυνάμωση του οπισθίου τοιχώματος του βουβωνικού σωλήνα, με συνέπεια μια κρυφή ευθεία ή λοξή βουβωνοκήλη. Οι αιτίες που προκαλούν το σύνδρομο αυτό είναι:
- η χαλάρωση του έσω βουβωνικού στομίου
- η ρήξη της απονεύρωσης του έξω λοξού ή του εγκάρσιου κοιλιακού
- η ρήξη του κοινού καταφυτικού τένοντα και
- ο διαχωρισμός βουβωνικού συνδέσμου.
Εμφανίζεται συχνότερα σε αθλητές που επιβάλλεται να διατηρούν μια κλίση προς τα εμπρός, όπως για παράδειγμα οι αθλητές χόκεϊ. Ωστόσο, εμφανίζεται και σε αθλητές άλλων αθλημάτων, όπως ποδοσφαίρου και μπάσκετ.
Το κύριο σύμπτωμα είναι ο διάχυτος πόνος χαμηλά στη κοιλιακή χώρα, ο οποίος επιδεινώνεται κατά την διάρκεια της άσκησης ή και μετά από αυτή, και σ’ ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επεκταθεί στους όρχεις, στο περίνεο και στους γλουτιαίους μύες.
Ο βουβωνικός πόνος είναι πολύ ενοχλητικός για τον αθλητή και επηρεάζει αρνητικά τις επιδόσεις του. Αφορά κυρίως κινήσεις ποδοσφαιριστών, όπως πχ απότομες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις, κλωτσιές, απότομες αλλαγές κατεύθυνσης και απότομες στροφές του κορμού. Γίνεται εντονότερος όταν ασκείται ενδοκοιλιακή πίεση, λόγω βήχα ή φτερνίσματος. Συχνά ο εντοπισμός του συνδρόμου είναι δύσκολος, λόγω του πλήθους των αιτιών που προκαλούν βουβωνικό άλγος, αλλά και λόγω της πιθανότητας συνύπαρξης και άλλων τραυματισμών ή παθήσεων. Επειδή μόνο το οπίσθιο τοίχωμα παραβιάζεται, δεν παρουσιάζεται κλινικά ανιχνεύσιμη κήλη κατά τη φυσική εξέταση. Η κήλη των αθλητών είναι ο πιο συχνός λόγος χρόνιου άλγους στους αθλητές. Η διάγνωση βασίζεται στην κλινική εξέταση του αθλητή, στη λήψη του ιστορικού και σε διαγνωστικές εξετάσεις. Η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιείται όλο και συχνότερα για την διάγνωση της κήλης των αθλητών, ενώ παλαιότερα αποτελούσε εργαλείο αποκλεισμού άλλων αιτιών που προκαλούν πόνο στη βουβωνική χώρα.
Η συντηρητική αντιμετώπιση (λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμωνωδών φαρμάκων, ανάπαυση, εναπόθεση πάγου και φυσικοθεραπεία) συχνά δεν έχει αποτελέσματα.
Η οριστική αντιμετώπιση της κήλης του αθλητή επιτυγχάνεται με εξωπεριτοναϊκή αποκατάσταση της περιτονίας και τοποθέτηση πλέγματος. Γίνεται κυρίως λαπαροσκοπικά/ρομποτικά, μέσω 3 μικροσκοπικών οπών 5-8 χιλιοστών, μ’ εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο είναι μία ημέρα και η πλήρης επανένταξη στις καθημερινές δραστηριότητες επιτυγχάνεται σε 6-8 εβδομάδες, σε αντίθεση με την ανοιχτή χειρουργική αποκατάσταση που η επιστροφή στην εργασία διαρκεί 3-4 μήνες. Σύμφωνα με μελέτες το 70-90% των αθλητών μετά από χειρουργική αποκατάσταση είναι σε θέση να επανέλθουν στην αθλητική τους δραστηριότητα.