Αισθητική Φαλλοπλαστική

“Προσαύξηση” Αυτοπεποίθησης και Σεξουαλικότητας στον Άνδρα

Η αισθητική φαλλοπλαστική, γνωστή και σαν μεγέθυνση πέους, έχει ελληνικές ρίζες προερχόμενη από την λέξη “φαλλός” – που σημαίνει πέος  – και την λέξη “πλαστική” – που αναφέρεται στην γλυπτική τέχνη. Αφορά δηλαδή το “πλάσιμο”, την γλυπτική αναμόρφωση του πέους δίνοντας του μήκος και όγκο ικανοποιώντας έτσι την αισθητική απαίτηση για αλλαγή μορφής αλλά και την λειτουργική ανάγκη για “υπερμεγέθη” στύση. Ας μη ξεχνάμε ότι στην αρχαία Ελλάδα το πέος ήταν πάντα αντικείμενο υπερθετικού θαυμασμού και συχνά λατρείας. Ο Πρίαπος, που παριστανόταν με το πέος σε μόνιμη στύση, λατρευόταν στην ελληνική μυθολογία σαν τον θεό της γονιμότητας και προστάτη των αγροτικών ζώων, φυτών και αντρικών γεννητικών οργάνων.

Σχετικά με τις φυσιολογικές διαστάσεις του πέους δεν υπάρχει καμία γενική ομοφωνία με εξαίρεση την πραγματική μικροφαλλία, όταν δηλαδή το πέος είναι κοντύτερο από 7,5 εκατοστά σε πλήρη στύση. Οι περισσότεροι όμως ειδικοί θεωρούν ως φυσιολογικά ελάχιστα αποδεκτό μήκος πέους τα 9 εκατοστά και περίμετρο τα 6 εκατοστά σε χαλαρή κατάσταση και με ελαφριά έλξη από την βάλανο.

Τι μπορούμε όμως να περιμένουμε από την αυξητική φαλλοπλαστική; Οι δυνατότητές της σε σχέση με την αλλαγή μορφής και μεγέθους του πέους είναι εντός ορισμένων ορίων που καθορίζονται από τα ανατομικά χαρακτηριστικά και τις φυσικές αναλογίες του πέους, το μέγεθος του σε στύση και σε ηρεμία, την ελαστικότητα του δέρματος, των αγγείων και των νεύρων που το περιβάλουν ή και το διαπερνούν. Επίσης, το αποτέλεσμα της επέμβασης περιορίζεται και από τις δυνατότητες της χειρουργικής τέχνης και τεχνικής που πρέπει να είναι απόλυτα ασφαλής καθώς και από τις επιθυμίες και προσδοκίες του άνδρα καθιστώντας σαφές ότι η φαλλοπλαστική δεν μπορεί να λύσει ψυχολογικά ή συναισθηματικά προβλήματα της σεξουαλικότητας.

Πώς γίνεται όμως πρακτικά η επέμβαση για την πλαστική αναμόρφωση του πέους; Η φαλλοπλαστική συνίσταται σε δύο διακριτά στάδια μ’ ένα κοινό στόχο: την αύξηση του μήκους και της διαμέτρου με τελικό σκοπό την αύξηση του όγκου του οργάνου. Φαντασθείτε έναν κύλινδρο που μεγαλώνει σε μήκος και διάμετρο ταυτόχρονα με τελικό αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου του.

Η αύξηση του μήκους του πέους επιτυγχάνεται συνήθως με την διατομή του συνδέσμου που συνδέει το πέος με την ηβική σύμφυση κρατώντας το κρυμμένο μέσα στον κορμό του σώματος. Έτσι αποκαλύπτεται ένα μέρος από την “ρίζα” του πέους προσδίδοντας μήκος στο κορμό του οργάνου που είναι ορατό, χωρίς όμως να κινδυνεύει η στύση του άνδρα. Πρακτικά είναι μια ανάπλαση των σχέσεων πέους-δέρματος και ηβικού κόκαλου. Συνδυάζοντας αυτή την “συνδεσμόλυση” με πλαστική δέρματος στην βάση του πέους και σε περιπτώσεις αυξημένου λίπους στην κοιλιά με αφαίρεση τμήματος δέρματος και λίπους από το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα προσδίδουμε μία ακόμη μεγαλύτερη αύξηση του μήκους του πέους. Με την εφαρμογή της συνδεσμόλυσης σε συνδυασμό με την λεγόμενη πλαστική τύπου “Ζ”, μπορεί να προκύψει αύξηση του μήκους του πέους από 1,5 έως και 3,5 εκατοστά.

Ταυτόχρονα με την αύξηση του μήκους του πέους γίνεται συνήθως και η αύξηση της περιμέτρου του πέους ακολουθώντας όμως διάφορες τεχνικές:

• Έκχυση λίπους γύρω από το σώμα του πέους, που λαμβάνεται με λιποαναρρόφηση. Είναι η κλασσική μέθοδος με τις λιγότερες επιπλοκές με την οποία και συγκρίνονται όλες οι άλλες τεχνικές.
• Τοποθέτηση ελεύθερου τμήματος δέρματος και λίπους στην ραχιαία επιφάνεια του σώματος του πέους, που λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή.
• Χρήση ειδικού βιοσυνθετικού υλικού από κυτταρικές καλλιέργειες (scafoil), το οποίο όταν εμποτίζεται με τον ορρό αίματος του ίδιου του άνδρα-λήπτη, αποκτά ιδιότητες συμβατού αυτομοσχεύματος.
  Με την τεχνική ενσωμάτωσης ελεύθερων μοσχευμάτων, επιτυγχάνεται αύξηση της περιμέτρου του πέους από 2,5 έως 5 εκατοστά. Κατά την πλήρη όμως στύση παρατηρείται σχετική μείωση του αποτελέσματος λόγω διάτασης και συμπίεσης του μοσχεύματος. Από την άλλη πλευρά τ’ αποτελέσματα από την λιποαναρρόφηση και την έγχυση λίπους παρουσιάζουν ένα ποσοστό απορρόφησης από τον οργανισμό που μπορεί να φτάσει και το 40% από το λίπος που εγχύθηκε.

Η επέμβαση γίνεται συνήθως με γενική αναισθησία, διαρκεί 1,5 με 2 ώρες και πραγματοποιείται με μικρή τομή λίγων εκατοστών στην υπερηβική περιοχή. Η χρήση ειδικών πλαστικών τεχνικών αποτρέπει την παραμονή μίας δύσμορφης ουλής. Συνιστάται αποχή από την σεξουαλική επαφή για έναν περίπου μήνα, ενώ ακολουθείται ένα ορισμένο πρόγραμμα φυσιοθεραπείας στην περιοχή του πέους με συσκευές διάτασης – αντλίες κενού – για καλύτερη και μονιμότερη λειτουργική αποκατάσταση. Ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο είναι μία συνήθως ημέρα.  Η αισθητική φαλλοπλαστική πραγματοποιείται από  ειδικό Ουρολόγο-Ανδρολόγο, που έχει εξειδικευτεί σ’ αυτήν την τεχνική. Είναι σημαντικό ο Χειρουργός-Ουρολόγος να έχει μεγάλη εμπειρία σε παρόμοια περιστατικά, ώστε να διασφαλιστεί το άριστο αποτέλεσμα.

Ο μεγαλύτερος φόβος των ανδρών που ενδιαφέρονται γι’ αυτήν την επέμβαση, είναι μήπως μετά, αντιμετωπίσουν πρόβλημα στύσης. Ακόμη και ορισμένοι γιατροί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν την τεχνική, είναι επιφυλακτικοί θεωρώντας την περιττή. Η επέμβαση όμως αυτή δεν παρεμβαίνει στα αγγεία και τα νεύρα του πέους με συνέπεια η σεξουαλική ικανότητα να μην επηρεάζεται. Ο τελικός και επιθυμητός σκοπός της επέμβασης είναι η δημιουργία ενός αισθητικά όμορφου και λειτουργικά άψογου οργάνου. Από την άλλη πλευρά ο καθένας δικαιούται να διαχειρίζεται το σώμα του και να βελτιώνει την εικόνα του όταν θεωρεί ότι θα νιώθει καλύτερα.

Οι επιπλοκές της αύξησης του μήκους του πέους είναι μικρής βαρύτητας και περιορισμένης διάρκειας. Οι κυριότερες από αυτές είναι δερματικές εκχυμώσεις, οίδημα και παροδικός πόνος κατά την στύση. Σπανιότερα μπορεί να αναπτυχθεί υπερτροφική ουλή ή τριχοφυΐα στην βάση του πέους. Η γωνία ανύψωσης του πέους κατά την στύση μειώνεται συνήθως ελάχιστα προς τα κάτω αλλά μπορεί να φτάσει και έως και τις 30 μοίρες χωρίς όμως να δημιουργεί την παραμικρή αισθητική ή στυτική δυσκολία. Ανάλογα και οι επιπλοκές των επεμβάσεων αυξήσεως της περιμέτρου του πέους είναι συνήθως παροδικού χαρακτήρα και μικρής βαρύτητας. Οι συνηθέστερες επιπλοκές είναι το οίδημα του πέους και η ελαφριά και προσωρινή μείωση της αισθητικότητας. Σπανιότερα μπορεί να αναπτυχθεί αντίδραση απόρριψης του μοσχεύματος με συνέπεια σκλήρυνση και ανομοιομορφία ή ακόμα και νέκρωση του δέρματος του πέους. Γι’ αυτόν τον λόγο η τεχνική της λιποαναρρόφηση και έγχυσης του λίπους γύρω από το πέος θεωρείται ακόμα και σήμερα η πιο απλή και με τις λιγότερες επιπλοκές επεμβάσεις. Γενικά οι χειρουργικές τεχνικές με την χρήση μοσχευμάτων βρίσκονται ακόμα σε στάδιο εξέλιξης με συνέπεια να υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις όσον αφορά την μεθοδολογία, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα τους.

Υπάρχουν άραγε εναλλακτικές λύσεις αντί του χειρουργείου; Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε με ανεπιθύμητη ηλεκτρονική αλληλογραφία (spam e-mails) που σχετίζονται με την επιμήκυνση του πέους. Χιλιάδες πληροφορίες αφορούν την χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων, συσκευών, φυσιοθεραπειών υποσχόμενα ανώδυνη, εύκολη, αποτελεσματική, γρήγορη και θεαματική μεταβολή του μεγέθους του πέους. Τα περισσότερα αποδείχτηκαν εμπορικά τρικ και πέρασαν στην αφάνεια. Επιπλέον, ήταν και επικίνδυνα προκαλώντας αγγειακή και νευρική βλάβη του πέους με σημαντικές παραμορφώσεις πέρα από τη ψυχική και σωματική ταλαιπωρία. Τελικά, δεν υπάρχει αποδεδειγμένη μη χειρουργική τεχνική που ν’ αυξάνει την διάμετρο του πέους.

Συμπερασματικά, αν και η αυξητική φαλλοπλαστική δεν επιτυγχάνει θεαματική βελτίωση του συνολικού όγκου του πέους, η μικρή βαρύτητα των πιθανών μετεγχειρητικών επιπλοκών της καθώς και η σημαντική βελτίωση της σεξουαλικής αυτοπεποίθησης που κερδίζει η πλειονότητα των χειρουργημένων ανδρών, την καθιστούν εφαρμόσιμη θεραπευτική επιλογή σ’ επιλεγμένους και πλήρως ενημερωμένους άνδρες.