Παρά το γεγονός ότι η αρχική θεραπεία του καρκίνου του προστάτη έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ αποτελεσματική στην ίαση ή στην αντιμετώπιση του καρκίνου, οι ασθενείς πρέπει να καταλάβουν τις επιλογές τους όταν παρουσιασθεί μία υποτροπή (επανεμφάνιση) του καρκίνου.
Δείτε την βιβλιογραφία κάνοντας κλικ ΕΔΩ.
Περισσότερες και καλύτερες επιλογές στην μάχη κατά της Υποτροπής μετά το χειρουργείο
Οι ασθενείς έχουν περισσότερες και καλύτερες επιλογές για την πλήρη αντιμετώπιση μίας υποτροπής του καρκίνου του προστάτη εάν επιλέξουν σαν αρχική θεραπεία του καρκίνου την προστατεκτομή (χειρουργική αφαίρεση του καρκινωματώδη προστάτη).
Ευκολότερη ανακάλυψη της υποτροπής του καρκίνου
Είναι ευκολότερο και απλούστερο για τον ουρολόγο που σας παρακολουθεί ν’ ανακαλύψει μία υποτροπή του καρκίνου εάν η χειρουργική αντιμετώπιση έχει εκλεγεί σαν πρώτης γραμμής θεραπεία σε σχέση με την εξωτερική ακτινοβολία ή βραχυθεραπεία. Με την εξέταση του PSA είναι πιο εύκολο ν’ ανακαλυφθεί η υποτροπή που συμβαίνει μετά την ριζική προστατεκτομή γιατί μετά το χειρουργείο το PSA πρέπει να μηδενισθεί ενώ μετά την ακτινοθεραπεία το PSA δεν μηδενίζεται γιατί ο προστάτη έχει παραμείνει.
Πως το χειρουργείο αλλάζει μετά την ακτινοβολία
Το χειρουργείο που πραγματοποιείται μετά από μία ακτινοθεραπεία (είτε εξωτερική ακτινοβολία είτε βραχυθεραπεία) για καρκίνο του προστάτη αναφέρεται συχνά σαν ριζική προστατεκτομή διάσωσης. Μία προστατεκτομή διάσωσης είναι περισσότερο δύσκολο να διενεργηθεί από μία προστατεκτομή που πραγματοποιείται πριν από οποιαδήποτε ακτινοθεραπεία. Η ακτινοβολία προκαλεί καταστροφή με συμφύσεις των γύρω ιστών καθιστώντας τον προσεχτικό διαχωρισμό και αποκάλυψη σημαντικών οργάνων και λειτουργικών ιστικών δομών εξαιρετικά δύσκολο. Είναι επίσης πολύ δύσκολο ή και αδύνατο να πραγματοποιηθεί μία νευροπροστατευτική ριζική προστατεκτομή μετά την ακτινοβολία. Γι’ αυτόν τον λόγο η προστατεκτομή διάσωσης έχει πολύ χειρότερα αποτελέσματα σε σχέση με την σεξουαλική λειτουργία και την εγκράτεια των ούρων απ’ ότι μία νευροπροστατευτική ριζική προστατεκτομή που διενεργείται πριν από οποιαδήποτε ακτινοβολία.
Η προστατεκτομή διάσωσης πραγματοποιείται μερικές φορές μετά από ανεπιτυχή ακτινοθεραπεία εάν ο καρκίνος εξακολουθεί να είναι εντοπισμένος. Η πιθανότητα επιτυχίας της προστατεκτομής διάσωσης κυμαίνεται από 10% έως 64%. ορισμένοι μάλιστα ειδικοί δεν συνιστούν την προστατεκτομή διάσωσης στις περισσότερες περιπτώσεις αποτυχίας της ακτινοθεραπείας. Οι σοβαρές επιπλοκές της προστατεκτομής διάσωσης είναι πολύ συχνές:10 φορές συχνότερες σε σχέση με άνδρες που δεν υποβλήθηκαν σε προηγούμενη ακτινοβολία. Για παράδειγμα η ακράτεια ούρων μετά από προστατεκτομή διάσωσης είναι συχνά δύσκολη στην αντιμετώπιση με φάρμακα, έκχυση κολλαγόνου ή άλλες στάνταρντ θεραπείες.
Διατηρώντας την επιλογή της ακτινοβολίας για τη θεραπεία της υποτροπής του καρκίνου
Οι ασθενείς είναι αδύνατο να υποστούν επιπλέον ακτινοβολία όταν αποτύχει η αρχική ακτινοθεραπεία. Οι επιπλοκές και οι καταστροφές που προκαλεί η δεύτερη σειρά ακτινοβολιών είναι σημαντικές. Οι ασθενείς, όμως, που έχουν υποτροπή του καρκίνου μετά από χειρουργείο μπορούν να υποβληθούν χωρίς σημαντικά προβλήματα σε ακτινοβολία με σκοπό την πλήρη ίαση από την υποτροπή.