Η ανάπτυξη των Laser ξεκινά με τον Einstein το 1917 όταν πρότεινε την άποψη της εξαιρετικά εστιασμένης ακτινοβολίας φωτός και της διεγερμένης εκπομπής μικροκυμάτων. Το ακρωνύμιο LASER προτάθηκε το 1957 από τον Gould και ο Maiman δημιούργησε την πρώτη ορατή ακτινοβολία Laser το 1960.
Το 1966 ο Parsons ήταν ο πρώτος Ουρολόγος που πειραματίσθηκε με Laser από κρύσταλλο ρουμπινιού σε ουροδόχο κύστη κουνελιού, ενώ δύο χρόνια αργότερα δοκίμασε να κάνει λιθοτριψία σε λίθο ουροδόχου κύστεως χρησιμοποιώντας το ίδιο Laser.
Πρώτοι οι Roth και Aretz περιέγραψαν την διουρηθρική, με τον υπέρηχο κατευθυνόμενη, Laser-Προστατεκτομή (Transurethral Ultrasound-guided Laser-Induced Prostatectomy, TULIP) σε πειραματόζωα το 1991. Η εφαρμογή σε άνδρες με συμπτωματική καλοήθη υπερπλασία επέφερε κάποια ανακούφιση από τα ενοχλήματα. Λόγω τεχνικών δυσκολιών η μέθοδος αυτή εγκαταλείφτηκε, επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα για άμεση οπτική παρακολούθηση του αποτελέσματος του Laser.
Χρησιμοποιώντας ένα Nd:YAG Laser και με άμεση-κυστεοσκοπική οπτική παρακολούθηση της δράσης του Laser στον προστάτη αναπτύχθηκε από τον Costello το 1992 μία νέα τεχνική: η οπτική αφαίρεση του προστάτη με Laser (Visual Laser Ablation of the Prostate, VLAP). Και η μέθοδος αυτή δεν απόδωσε τα αναμενόμενα γιατί προκαλούσε μία τμηματική και όχι ολική αφαίρεση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη με αποτέλεσμα το ποσοστών των επανεπεμβάσεων να είναι μεγάλο.
Το 1992 ο Krautschick και το 1995 ο Muschter χρησιμοποιώντας ένα Nd:YAG ή ένα διοδικό Laser εισήγαγαν την οπτική ίνα μέσα στον προστάτη με διουρηθρική ή περινεϊκή προσπέλαση (διάμεσος καυτηριασμός με Laser, Interstitial Laser Coagulation, ILC). Έτσι προκαλείτο εσωτερική νέκρωση στον προστάτη με επακόλουθη ατροφία και συρρίκνωση του αδένα. Επειδή τα αποτελέσματα της επέμβασης δεν είναι άμεσα και ο ασθενής μπορεί να χρειασθεί για ορισμένο χρονικό διάστημα καθετήρα μέχρι να συρρικνωθεί ο προστάτης και να αποκατασταθεί η ροή των ούρων η μέθοδος αυτή περιέπεσε σε αχρηστία.
Το 1997 Gilling από την Νέα Ζηλανδία εφάρμοσε μία νέα τεχνική, την αφαίρεση ή εκπυρήνυση του προστάτη με το Holmium:YAG Laser (Holmium Laser Ablation/Enucleation of the Prostate, HoLAP/HoLEP). Η μέθοδος αυτή έγινε πολύ δημοφιλής γιατί αφαιρείται ολόκληρο το προστατικό αδένωμα όπως στην ανοιχτή επέμβαση και υπάρχει η δυνατότητα για ιστολογική εξέταση. Το βασικό της μειονέκτημα είναι ότι αποτελεί μία δύσκολη στην εκμάθηση της τεχνική και ότι ο προστάτης πρέπει πρώτα να μεταφερθεί στην ουροδόχο κύστη και εκεί να κατακερματισθεί με ειδικό μηχάνημα και κατόπιν να αφαιρεθεί.
Ήδη από το 1998 παρουσίασε ο Malek από την Mayo Clinic τα πρώτα ενθαρρυντικά αποτελέσματα με το Laser του πράσινου φωτός το οποίο προκαλεί μία εκλεκτική φωτοεξάχνωση στον προστάτη. Τα αποτελέσματα αυτά είναι συγκρίσιμα ακόμη και καλύτερα από εκείνα της παραδοσιακής διουρηθρικής προστατεκτομής.
Σχηματική παράσταση της ιστορίας στην εξέλιξη των Laser στην θεραπεία της Καλοήθους Υπερπλασίας του Προστάτη.
