Περιμένοντας στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, στη Κύπρο, να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, βρήκα πάλι λίγο χρόνο για να εμπλουτίσω τον “τοίχο” μας. Διενεργήσαμε αυτές τις δύο ημέρες του Απριλίου αρκετά δύσκολα ρομποτικά χειρουργεία (πχ δύο από αυτά τα ρομποτικά χειρουργεία ήταν: ρομποτική ριζική προστατεκτομή με εκτεταμένη λεμφαδενεκτομή αλλά και με ετερόπλευρη διατήρηση των νευραγγειακών δεματίων και το δεύτερο, ρομποτική αποκατάσταση με πλέγμα εξαιρετικά μεγάλης περιστοματικής κήλης σε ασθενή μετά από ριζική κυστεκτομή και δημιουργία ουρήτηρο-ειλεοστομίας κατά Bricker).Συμπωματικά, και οι δύο ασθενείς προέρχονται από ιατρικό περιβάλλον. Ο πρώτος ασθενής είναι ο ίδιος Ιατρός, Γενικός Χειρουργός, και ο γιός του επίσης Ιατρός. Και ο δεύτερος ασθενής έχει σύζυγο και παιδιά Ιατρούς. Ευχαριστώ πολύ τους συναδέλφους Ιατρούς για την απεριόριστη εκτίμηση και εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου και στους συνεργάτες μου.Και φυσικά δεν έλειπαν από τις επεμβάσεις και οι φοιτητές του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, για να διατηρούμε το διδακτικό μας πανεπιστημιακό έργο ενεργό! Εδώ φωτογραφία με έναν από τους φοιτητές μετά το τέλος της ρομποτικής επέμβασης.