Α. ΣYNTHPΗTIKH
Αν ο άνδρας λαμβάνει φάρμακα τα οποία προκαλούν Σ.Δ. θα πρέπει να γίνει διακοπή ή αντικατάσταση αυτών σε συνεννόηση με τον ειδικό που τα είχε χορηγήσει. Ασθενείς με υπογοναδισμό θα πρέπει να θεραπεύονται με σκευάσματα τεστοστερόνης ενώ εκείνοι με υπερπρολακτιναιμία πρέπει να λαμβάνουν βρωμοκρυπτίνη.
1ης γραμμής θεραπεία
Σε αυτή περιλαμβάνονται οι αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης (PDE5 inhibitors) και η απομορφίνη.
Στους αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης περιλαμβάνονται η σιλδεναφίλη (Viagra), η ταδαλαφίλη (Cialis) και η βαρδεναφίλη (Levitra). Τα φάρμακα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται μετά από πλήρη διερεύνηση του ασθενούς από τον ανδρολόγο και η αρχική δοσολογία θα εξαρτηθεί από την ηλικία του ασθενούς και το λοιπό ιστορικό του. Προσοχή θα πρέπει να δίνεται έτσι ώστε τα φάρμακα αυτά να μην λαμβάνονται άμεσα μετά από λιπαρό φαγητό (εξαίρεση αποτελεί η ταδαλαφίλη), αφού με αυτό τον τρόπο μειώνεται η δράση τους.
Επίσης οι ασθενείς που λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι:
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΣΥΓΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΝΙΤΡΩΔΗ.
- Αν κάποιος λαμβάνει ήδη αναστολέα φωσφοδιαστεράσης και έχει οπισθοστερνικό άλγος θα πρέπει να του δοθεί άμεσα άλλη φαρμακευτική ουσία και όχι νιτρώδες. Η νιτρογλυκερίνη θα πρέπει να δοθεί 24h μετά τη χορήγηση σιλδαναφίλης και βαρδεναφίλης και 48h μετά από ταδαλαφίλη.
- Συγχορήγηση με αντιυπερτασικά μπορεί να προκαλέσει πτώση της πίεσης, συνήθως όχι σημαντική.
- Συγχορήγηση με α-αποκλειστές δύναται να προκαλέσει ορθοστατική υπόταση.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι οι ακόλουθες:
– Κεφαλαλγία
– Εξάψεις
– Ζάλη
– Δυσπεψία
– Ρινίτιδα
– Διαταραχές οράσεως
– Mυαλγία – πόνο στην πλάτη
– Ίλιγγο
Η απομορφίνη είναι και αυτό φάρμακο 1ης γραμμής το οποίο χορηγείται σε ασθενείς όπου αντενδείκνυται η χορήγηση αναστολέων φωσφοδιεστεράσης και σε εκείνους με ψυχογενή αιτιολογία Σ.Δ. Η δόση του είναι 2-3mg υπογλωσσίως, δρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και μπορεί να προκαλέσει ζάλη, ίλιγγο, κεφαλαλγία και εμετούς.
2ης γραμμής θεραπεία
Ως 2ης γραμμής θεραπεία της Σ.Δ εννοούμε τις ενδοπεϊκές ενέσεις με αγγειοδιασταλτικές ουσίες τις οποίες και χρησιμοποιούμε όταν έχει προηγηθεί αποτυχία από την χρήση των αναστολέων της φωσφοδιεστεράσης.
Με τον όρο «ενδοπεϊκές» αναφερόμαστε σε ενδοσηραγγώδεις (δηλαδή μέσα στα σηραγγώδη σώματα του πέους) ενέσεις. Οι ουσίες που χρησιμοποιούμε για το σκοπό αυτό είναι η αλπροσταδίλη (Caverject) και ο συνδυασμός papaverine, phentolamine και alprostadil. Οι ουσίες αυτές δρουν στα αγγεία και προκαλούν αυξημένη ροή αίματος στα σηραγγώδη και κατά συνέπεια στύση. Η πιο σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια που μπορεί να προκαλέσουν είναι πριαπισμός, ο οποίος και αντιμετωπίζεται με ενδοσηραγγώδη ένεση phenylephrine. Πρέπει να τονιστεί ότι η θεραπεία με ενδοσηραγγώδεις ενέσεις προϋποθέτει ασθενείς με δεξιότητα, αφού μετά από την αρχική εκπαίδευσή τους θα είναι αυτοί που μόνοι τους θα διενεργούν τη θεραπεία.
3ης γραμμής θεραπεία
Εδώ η θεραπεία συνίσταται σε τοποθέτηση ενδοπεϊκής πρόθεσης. Οι πεϊκές προθέσεις είναι 2 ειδών: με αντλία (υδραυλικές) και χωρίς αντλία (μη υδραυλικές). Οι υδραυλικές προθέσεις αποτελούνται από ένα ζεύγος ραβδωτών συσκευών, μία αντλία και ένα ρεζερβουάρ, κατασκευασμένα από ελαστομερές της σιλικόνης. Ο ασθενής όποτε επιθυμεί να έχει στύση, πατώντας την αντλία απελευθερώνει υγρό, το οποίο γεμίζει τους κυλίνδρους που βρίσκονται τοποθετημένοι στα σηραγγώδη σώματα και επιτυγχάνεται στύση. Όταν τελειώσει η σεξουαλική επαφή, πατώντας εκ νέου την αντλία, το υγρό επιστρέφει στο ρεζερβουάρ και επιτυγχάνεται πλαδαρότητα του πέους.
Πότε όμως προτείνουμε πεϊκή πρόθεση;
Πεϊκή πρόθεση προτείνουμε στις ακόλουθες καταστάσεις:
1. Σε οργανικής αιτιολογίας Σ.Δ. ως 3ης γραμμής θεραπεία
2. Σε απουσία ανταπόκρισης άλλης θεραπείας ή μη αποδοχής της
3. Σε πλήρως ενημερωμένο ασθενή
Β. ΧEIPOYPΓIKH
Οι επεμβάσεις επαναγγείωσης του πέους διακρίνονται σε αρτηριακές και φλεβικές.
Επαναγγείωση προτείνουμε σε:
1. νέο άνδρα, μικρότερο από 45 ετών, χωρίς προδιαθεσικούς αγγειακούς παράγοντες και
2. εντοπισμένη βλάβη στις αρτηρίες του πέους μετατραυματικής αιτιολογίας
Οι χειρουργικές επεμβάσεις αν και ήταν διαδεδομένες στο παρελθόν πλέον εφαρμόζονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις αφού οι μελέτες δείχνουν ότι ακολουθούνται από υψηλά ποσοστά υποτροπών.
